Herkesin kendini rahat hissettiği kendine ait bir yeri vardır şu hayatta... Kimi için bu çalışma odasıdır, kimi için deniz kıyısında bir café, kimi için bir kaç sayfa kitap okuyabildiği bir tahta bank sakin bir parkta, benim için ise bu yer mutfağım... Mutfağım sakinleşme yerim, sıkıntılarımdan arındığım huzur bulduğum mabedim, orası benim! Her şeyin yeri bana göre, her şey bana ait. Mal mülk önemli değil ama mutfak aletlerim benim için değerli, onlar benim oyuncaklarım. Biri bozulsa, biri beni yarı yolda bıraksa üzülürüm... Tatile gidince ya da çok yoğun çalıştığında herkes evini özler ben mutfağımı özlerim, yemek pişirmez isem bir kaç gün mecburiyetlerden, eksik hissederim. Mutfağım benim, mutfağım aynen "ben"im...
Buyrun size ispatı...
Bu bizim buzdolabımız, hayatımız saklı üzerinde. Sadece eve yemek gönderen restoranların, kuru temizlemecinin, taksi durağının numaraları yok bizim buzdolabımızın üzerinde! Yılların anısı saklı onun her köşesinde. Mesela az yemem gerektiğini hatırlatmak için çok zayıf olduğum bir fotoğraf, spor yapmam gerektiğini hatırlatmak için katıldığım maraton numaralarım, mutlu/özel günlerde çekilen fotoğraflar, yeğenlerimin benim için çizdiği resimler, katıldığım etkinliklerden neşeli parçalar, eve gelen arkadaşlarımızın bıraktığı notlar ve daha neler neler... Hani film şeridi gibi derler ya, o şerit bizim buzdolabımızın ta kendisi...
Orada sakinleşirim, orada üretirim, orada doyarım, mis kokular ile keyiflenirim; orada eşim ile hem pişirir hem yer hem de saatlerce sohbet ederim. Ve ben tam sayıları çok severim, bu da 100. gönderi, o yüzden; tarifler yaratmaktan öte doyduğum, doyurduğum, ürettiğim mutfağımı paylaşmak istedim bugün... 100 gönderiye gelene dek, onlarca tarif ile pek çok kişi ile tanıştım, hepsi mutfağım sayesinde. Kendime saklamamışım iyi ki tariflerimi, çok keyif aldım, keyif aldıkça da paylaştım.
Arkası gelecek merak etmeyin, daha çok pişireceğim, daha çok paylaşacağım, denedim diyen herkese "yarasın" diyeceğim. Boşuna demiyor reklamda "mutluluk paylaştıkça artar" diye... Takibe devam!
Keyifli günler hepimizin olsun!
Bizde bekliyoruz güzel tariflerinin devamını:)))
YanıtlaSilSıcacık bir huzur kapladı içimi.
YanıtlaSilNe hoş bir yazı olmuş böyle.
Kendimden ne çok şey buldum ayrıca.
Daha nice 100. yazılara diyelim o halde.
:)
Sevgilerimle...
herzaman güzel paylaşımlarını bekliyorum canım.sevgiler.
YanıtlaSildurmak yok yola devam o zaman:P ay kafamda bir ampül yandı sanki nefret ettim birden;)
YanıtlaSilsana sonuna kadar katılıyorum canımm:))
YanıtlaSilbizim evin mutfağı şimdilik bana emanet ama gün gelirde evlenirsem asıl sultan geçecek yine başa:) bende kendi sarayıma:)
hayırlısı:)
ne de güzel anlatmışsın..annem biz küçükken dolabın üstündeki el izlerimizde anlarmış anneliği o minik parmaklar beni evime bağlıyor der durur:) parmakları hala minik olarak algılıyor ve hep böyle olacak sanırım:)
Evet, bende bekliyorum guzel paylasimlarini:)
YanıtlaSilNice 100ler, 1000ler olsun; ellerine saglik mideyi senlendiren tarifler ve ruhu oksayan yazilarin icin!
YanıtlaSilBlogunuzu çok severek takip ediyorum. Nice yazılara olsun diyelim! :)
YanıtlaSil1ooo. yazınıda okurken aynı keyif ve sıcaklıkla okuyacağıma eminim. Buzdolabın aynı benimki gibi, bende ektradan kızımın yapıp kendi astığı resimleri var:)
YanıtlaSilsevgiler canım
nice 100 tariflere Özgecim
YanıtlaSilmutfak konusunda sana katılıyorum benim de kendimi en mutlu hissettiğim yer,ben başkalarının mutfağıma girip dağıtmasına sinir oluyorum,koca kişisini bile mutfağa sokmuyorum o kadar sahipleniyorum yani:))
buzdolabı ne şirin inşallah orda minicik,pamuk bir bebişin fotoğrafıda yerini alır:))
güzel paylaşımlarda bulunmak dileğiyle
sevgiler
cok tatlisin, nice 100 lere :) takipteyim :)
YanıtlaSilİnşallah 1000.yazınızı da okumak nasip olur. Başaılarınızın devamını diliyorum.
YanıtlaSilSevgilerimle,
Şehri Abay(İzmir)
Benim de buzdolabımda gittiğim şehirlerden aldığım mıknatıslar var.Benim gezi haritam gibi bir şey, ama yemek konusunda hiç uyuşmuyoruz :) Yemek konusunda pek beceriksizim...Ancak tarif yoluyla girerim mutfağa.
YanıtlaSilDevam Özgecim devam:)Benim buzdolabımda buna çok benziyor en çokta çok zayıf resmine takıldım benimde baş köşemde buzdolabımda ama son zamanlarda beni motive ettiği yok:(
YanıtlaSilbuzdolabına "zayıf halli bir resim koyma" iyi bir fikir derhal ben de bulup buzdolabına yapıştırmalıyım zira şu sıra habire yiyorum :)))
YanıtlaSilhahaha :) çok deli bir buzdolabıymış sizinki de. ben de magnet yapıştırıyorum bol bol. yemekçileri yana yapıştırıyorum magnetlerle karışmasınlar diye :))) hayırlı olsun 100. post. sevgiler.
YanıtlaSilSenden merakla yeni PLÖ ler bekliyorum, aç bırakma bizi :))))
YanıtlaSilNice 100'lere diyelim oyleyse!
YanıtlaSilNice yüzlere inşallah Özgeciğim. Hep takipteyiz merak etme :) Senin o güzel sağlıklı tariflerinden kusur kalırmıyım hiç:)
YanıtlaSilSevgiler...
Ödüllerini de paylaştığın yazıların olsun. Bu arada o buzdolabında bana ait ne var????
YanıtlaSilBENİM DOLABIMDA BÖÖYLE BİTEK MAROTON NUMARALARIM YOK:) SICACIK YAZMIŞSIN CANIM NİCE YÜZLERE..
YanıtlaSilSEVGİLERİMLE..
Sen yalnız paylaşmıyorsun özgecim aynı zamanda harika bir yürekle yazıyorsun, yalnız yaptıklarına değil aynı zamanda yazdıklarına da kayıyor benim aklım..bazen takılı kalıyorum giriş cümlelerinde/ ciddiyim!
YanıtlaSilgüzel paylaşımlarımız daim olsun
sevgilerimle..
Ne güzel bir yazı olmuş canım ya:)
YanıtlaSilÇok severim buzdolabı üstüne asılan resim vs. şeyleri incelemeyi.
YanıtlaSilŞimdi zayıf bir fotomu astım dedin ya. Bende de işe yarar mı ki?
Muhtemelen o anda da kandırırım ben beynimi:) yumulurum buzdolabına..
Çok severim buzdolabı üstüne asılan resim vs. şeyleri incelemeyi.
YanıtlaSilŞimdi zayıf bir fotomu astım dedin ya. Bende de işe yarar mı ki?
Muhtemelen o anda da kandırırım ben beynimi:) yumulurum buzdolabına..