"Sütüme, Sarelleme Karışma!!!" Artık 1 Yaşında...

Zaman su gibi akıp gidiyor; “yarın Pazartesi” diyoruz bakıyoruz çoktan Cuma gelmiş bile... Bir koşturmaca, sürekli bir hareket hali, uyumak bile alışkanlıktan, mecburiyetten. Yapmamız gereken onlarca iş, varmamız gereken onlarca yer var hayatta! Okul bitmeli, işe girilmeli, karar o yön değilse bile bazen toplum baskısı sebebiyle evlilik düşünülmeli, hadi evlendik diyelim “çocuk ne zaman” soruları mütemadiyen kibar bir “kısmet” ile geçiştirilmeli. Halbuki bir hamster misali çemberde dönülmemeli, herkes kendi yolunda özgürce koşabilmeli. Zorunluluklarla değil, gönlünce yaşayıp, istediği an durabilmeli insan.

Bu rutin, bu kısır döngü hayatımda varlığını hissettirip de mutsuzluk yaratmaya başladığı gün girdi hayatıma “Sütüme, Sarelleme Karışma!!!”. Karışılsın istemedim hiç yaptıklarıma, ben benim ne de olsa, istediğimi yerim, istediğimi dinlerim, izlerim, söylerim. Ama hayat bazen bizleri öyle yerlere getiriyor ki, bakmışsınız herkes gibiyiz; her gün kurulmuşcasına aynı yolda, benzer giysiler içinde ve benzer düşünceler gölgesindeyiz. Bu döngüden çıkmak adına, yapacak bir şeyler gerek insana, kendine ayıracak birkaç saat ya da...

Hobim, dinlenme durağım, eğlence kaynağım, “Sütüme, Sarelleme Karışma!!!” artık bir yaşında, hayati fonksiyonlarımın standartlaştığı bir zamanda renk kattı bana; onlarca tarif, onlarca kelime, onlarca fotoğraf saçıldı ortalığa. Ne mutlu bana!

Artık darlandığımda nefes alabildiğim bir yer var, içimden geçenleri kelimelere döktüğüm, tarifler ile sakinleştiğim bir güncem var. Üstelik beni yepyeni ortamlara soktu, yepyeni candan insanlar ile kaynaştırdı, sırf kendi için neredeyse adam boyu bir kütüphane yaptırttı. Yemek yapmak, çırpıp karıştırmaktan öteye gitti, tarifler tarihleri ile bütünleşti. Avucumdaki bu şişe aslında aldı beni avucunun içine, hayatımı değiştirdi deyim yerindeyse!

Ama daha çok yol var kat edecek, madem hobi hakkını vermek, yarı yolda bırakmamak gerek! Bu mumu üflerken dileğim şu geçen bir sene içindeki heyecanımı, keyfimi asla yitirmemem; zorunluluk olmadan aynı sakinlik ve neşe ile yola devam etmem!

Sizlere gelince; güzel yorumları, mailleri ve bizzat görüştüğümüzde içten cümleleri ile “Sütüme, Sarelleme Karışma!!!”yı takip edenler, destekleyenler; tüm güzel sözler için ve bu süre zarfında sütüme, sarelleme karışmadığınız için çok teşekkürler! Yorumlarınız şevklendiriyor, devam etmek için yüreklendiriyor.

Evet, ne diyorduk; “Yediğimden feragat etmem, ama formuma dikkat ederim, yeni şeyler denemek isterim ama bir o kadar da çekinirim diyorsanız doğru yerdesiniz... Ne istersek yiyeceğiz, yenilikler deneyeceğiz, pişirip fotoğraflayacağız, uydurup tarifler, elde kalan malzemelerden neler neler üreteceğiz. Bir de pratik öneriler ile hayatımızı renklendireceğiz, yazarken/yaparken yediklerimizi eriteceğiz...”

Afiyet olsun, sağlık olsun, hayatınız renk dolsun!