Sonu tatlı bir hikaye, hem de çikolata tadında...

Bir, bir buçuk ay evvel henüz tanımadığım ama her soruma titizlikle, sabırla cevap veren Yasemin'in e-postası ile başladı her şey... Bilenler biliyor, Hayatın Ta Kendisi'nin sahibesi kendisi, bense bu alemlerin henüz yenisi; sordukça sordum bana teklif ettiği yarışma hakkında ona.

Onca sorunun ardından da tüm yoğunluğuma rağmen parçası olmayı kabul ettim çekinerek de olsa Maggi'nin "Yok mu bi' tabak daha?" sloganı altında düzenlediği lezzet serüveninin bir parçası olmayı. Neden çekindim? Belki vakit ayırıp pişirip, layıkıyla fotoğraflayamayacağım için, belki de başlık "Mutfağın Ustaları Yarışıyor!" olduğu için... Daha çok fırın ekmek var yemek gereken, daha çok kitap var yalayıp yutmak gereken... Ama bir şekilde çıktık yola!

İlk hafta teması ulaştı mail adreslerimize; lezzetin geleneği temasıyla çorba yapmamız bekleniyordu bizden.

Sütlü Bakliyat Çorbası

Derken ikinci hafta maili geldi, demek ki ilk haftayı atlamıştım. İkinci hafta bir sürpriz istediler bizden, et/tavuk tarifi üretin dediler...

Mantar sosunda yeşilli tavuk sarma

"Demek ki sürpriz yapabilmişim" dedim 3. hafta teması mailime ulaştığında... Bu sefer sıra sofraların eğlencesi makarnada. Tam bana göre dedim ve başladım hazırlıklara!

Karnaval tadında karma-karna

Ve son hafta geldi, heyecan dolu bekleyiş yerini sabırsızlığa bıraktı! İşte orada, posta kutumda beklenen e-posta! Aşkın çikolata haliydi son tema! Tatlıya hazırdım evet ama çikolata, çalışmadığım yerden geldi bu tema! Tatlı severim ama çikolata, ev yapımı pasta?!?! Kumrular gibi oturdum düşündüm.

"Aşk insana köşelerini kaybettirir, daha bir yumuşar, daha bir alttan alır hayatı; daireler çizer durur boş vakitlerinde kendi çevresinde ama çoğunlukla aşkın peşinde, işte bu yüzden köşesiz bu pasta... Ama inişleri çıkışları olur aşkın, her yol gibi gidilmesi-aşılması gerekli, işte onlar pastanın çevresinde, dizi dizi… Sonra, rengi kırmızı aşkın deselerde, masumane aşklar da vardır çevremizde, beyazlar içinde. İçi seni, dışı beni yakar misali kor ateşler gizlidir yüreğinde, taptaze çilek renginde… Bu iniş-çıkışlar, içindeki kor ateşler yorar insanı, güç gerekir takatsiz kalan yüreğine; işte bu yüzden bu pastada badem, fındık ile ceviz birlikte…" dedim içimden, başladım hazırlığa ve sonucu işte karşınızda...

A'lâ Aşk Pastası

Sonrası daha da farklı bir heyecan! Tüm blog yazarları, bu serüvene katılan herkes bir arada ve Sahrap Soysal karışımda. O anlatsın, ben dinleyeyim... Akıcı üslubu, hanımefendi duruşu, kelime dağarcığı ve bilgi hazinesi; baş döndürücü!

Bana gelince; ilk kez hobimi, kendi kendime eğlencem olan yemek pişirme halimi gösterdim o gün pek çok kişiye, ellerim titredi, ne de olsa bana özeldi ama şimdi karşımda arkadaşlar, yeni tanıdıklar ve jüri...

Sonuçta Maggi ve Mindshare ekibi çok keyifli bir organizasyon gerçekleştirdi, bizi "Mest" etti ve çikolata kazandı, aşk kazandı...

Zaten biz kadınlara hormonları hükmettiği sürece, hislerimiz kalbimiz daha çok bize yol gösterdiği sürece başka bir şeyin kazanması düşünülemezdi. Aşk ve çikolata insan daha ne ister ki?

Tijen, Aylin ve Zerrin ile mutfakta çalışırken, diğer arkadaşlar ile yemek yiyip, sohbet ederken, zaman su gibi akıp gitti, anılarımda çok keyifli yer eden bir gün daha bitti... Geriye o güne dair kareler ve gülümseten anlar kaldı, ki bence çok keyifli...

Ama gelin görün ki o günü benim için daha unutulmaz kılan ve yarışmanın sonucu kadar çok heyecanlanmamı sağlayan bir nokta daha vardı ki, o da mantar sosunda yeşilli tavuk sarmanın tüm misafirlere servis edilmesiydi. Kendi ürettiğim bir tarifin profesyonel bir mutfaktan çıkması, benim o gün o mutfakta pastamı hazırlamam, paha biçilmez bir keyifti... Üretmek için daha da şevk verdi!

Sahrap Hanım'ın tembihlediği gibi araştırmaya devam ederek, bilgi hazinesini zenginleştirerek, "oldum" demeden, keyfi yitirmeden yola devam etmenin, üretmenin zamanıdır şimdi...

Bana ilk defa profesyonel bir mutfakta çalışmak, yemek yarışmasına katılmak, o yarışmada birinci olmak gibi pek çok ilki yaşatan bu keyifli organizasyonun başından sonuna emeği geçen herkese ve o gün hiç fotoğraf çekemediğim için benimle fotoğraflarını paylaşan Pelin, Özge, Aylin ve Yasemin'e çok teşekkür ederim.

Keyif dolu günleriniz bol olsun!