İstanbul'da bisikletli olmak!

Bu seneki eğlencemiz bisiklete binmek, akşam okuldan gelen çocuklar misali işten gelir gelmez üstümüzü değişip atıyoruz karı-koca kendimizi sokaklara. Ben spor salonu sevmem, açık hava iyi gelir bana. Yürümeyi, koşmayı çok severim hatta bilirsiniz geçen seneye kadar bu alanda çok faaldim, ama işten gelip de tek başına yürümek artık hem saat hem de güç olarak zorluyor. Bisiklet hani biraz eğlenceli ya, insanın ruh ve beden hali bu yükü tolare edebiliyor, zaten kendini sokağa atınca da gerisi bir şekilde geliyor.

Anadolu Yakası’ndayız –şimdilik-, Fenerbahçe-Bostancı-Maltepe güzergahında veya Moda-Fenerbahçe-Caddebostan arasında, hafta 4 gün günde 20 km pedal çeviriyoruz, bu işareti gördüğünüz her yerde dolanıyoruz.

1 ayı aşkın süredir yollardayız, artık gözlemlerimi paylaşma zamanı... Ne yalan söyleyeyim bisiklet ile olunca insan yollarda daha çok açılıyor algısı, eskiden arabalı veya yaya iken fark etmediklerini fark ediyor!

Mesela bkz.“Bu ne perhiz ne lahana turşusu” temalı sokak tabelası görselimiz. Biz hala muhasır medeniyetler seviyesinde neden tutulmadığımızdan dem vura duralım, cevap işte bu detaylarda gizli. İki tekerlek taşıttan sayılmıyor belli ki adam olanların(!) nazarında... (Halbuki onların park yeri derdi var benim yok, onlara her ışıkta sinir harbi var bana yok! Hayat bana güzel, farkında değiller...)

Ya da bkz. “Bisiklet ile bu kadar zorlanıyorsak engelli ne yapsın bu memlekette?” başlıklı fotoğrafımız. Zira arkadaşın derdi piknik yapmak, yolcudur abbas bağlasan durmaz, koymuş kafaya acilen yanacak o mangal, adamın umurunda değil; bisiklet , puset, tekerlekli sandalye ya da bir başkası!

İşte sahil böyle; mangallar, magandalar... Arada güzel bir şeyler var tabi yok değil! İşten gelmişsiniz içiniz açılıyor, iki parça denize bakıyor nefes alıyorsunuz, sürekli oturduğunuz için hareket ettikçe kilonuzda kıpırdamalar oluyor, arkadaşlar sizden görüp şevkleniyor 2 kişi iken 3-4 oluyorsunuz. Spor aşkı çoğalarak artıyor, ama dikkat şart! Sürücüler bizi görmüyor; bisikletin önünde ve arkasında sürekli olarak yanıp sönen far şart, açık renk kıyafet aynı şekilde ve hatta yoldan gidecekseniz bir de kask! Aklınız varsa kulaklıkla müzik dinlemezsiniz, ben bir hayli şaşırıyorum araba yolunda giderken dinleyenlere, nedense?

Diyeceğim şu ki havalar hazır kuru, ulaşım cihazınızı değiştirin siz de, en basitinden bisikletin güzel yanı, park yeri derdi yok! Mesela park etmenin en çok sorun olduğu Moda, al bisikleti koy kenara, onca yol yapmışsın e bir de bunun dönüşü var, Ali Usta tam karşında, affetme götür bir lokmada...

Şakası, keyifli anıları bir yana; size ayrılan bisiklet yolunda yürüyen, zil çalsanız bile kıpırdamayan insanlara tahammül edebilecekseniz, abuk subuk şuuruzca yalnız yaşarmışçasına park eden insanlar yüzünden bisiklet bazen elinizde bazen omuzunuzda gitmeye dayanabilecekseniz, bisiklete ayrılan yolda sizinle yarış yapan (nasıl giriyorsa bu kafaya) damacanalı sucu motorlara aldırış etmeyebilecekseniz, mangallardan sıçrayan korlardan hızla kaçabileceksiniz eğer buyrun sizleri de sahile alalım. “Yok ben daha sakin bir yer tercih ederim, yokuşa katlanırım” derseniz Moda sahillerinde görüşürüz o zaman...

(Bu arada itiraf ediyorum, bazı mangallardan gelen köfte kokuları aklımı başımdan almıyor değil! Yakında "sahilin en iyi köfte yapan ailesi" ödülü/yarışması duyarsanız bilin ki işin ucu bana çıkar!)

Şimdi bana müsade, yıllık izin sebebiyle geçiçi olarak kapalıyız. Geçen sene Marmara Bölgesi bitti, bu sene sıra Ege’de. Kalbim orada kalacak, anıları gelince blogda; o yüzden bekleyin beni harika fotoğraflar, yemekler, tarifler ile geri geleceğim... Ara bilgilendirmeler, benden haberler  için Sütüme Sarelleme Karışma Facebook sayfasını takip edebilirsiniz.

Keyifli günler dilerim.